Het is een doordeweekse middag. In Gent stappen op de trein richting Deinze van 11u53 – skates al aan de voeten. De zon schijnt uitbundig. Op de terugweg naar Gent via de fietsostrade gaan we oerend hard – de stevige zuidwester-bries in de rug jaagt ons vooruit. Met een brede grijns breken we snelheidsrecords. Nog geen uur later staan we terug in Gent, ruim op tijd voor het middageten. Het hoofd is leeggemaakt, het gemoed vrolijk. Het was een eenvoudig skatetochtje, het kleinst mogelijke avontuur, de grootst mogelijke lol, een micro-adventure uit de duizend.

Een micro-avontuur, dat is een avontuur dicht bij huis, simpel in zijn uitvoering, groots in zijn ervaring, het moet niet veel te kosten en hoeft niet lang te duren – een uur, een dag, een nacht, een weekend.  Iedereen geeft er zijn eigen invulling aan, adventure is in the eye of the beholder!

Zelf ook op micro-avontuur?

• Micro-adventuring: ik, en waarschijnlijk ontelbare anderen samen met mij, deden het al lang voor de Britse Alistair Humphreys de term enkele jaren geleden claimde, de slimmerd.
• Micro-avonturieren, dat doe je in eigen land, streek, stad of dorp, straat desnoods – geen plek is te min. 
• Je micro-avontuur maak je zelf. Een micro-avontuur beleven, dat gaat vooral over het breken van je dagelijkse routine: ga picknicken in het park in plaats van in de bedrijfskantine, ga frisbeeën op het grasveld, neem eens een andere weg naar huis, maak een nachtelijke wandeling, slaap  een nacht in de tuin, ga samen met je kinderen op stap op het blotevoetenpad, neem de trein naar een onbekende plek en fiets terug naar huis, niet is te gek of te onnozel. Gewoon doen!