01 August 2019

Netwerken van gastvrijheid: zetelsurfen en warme douches!

door Toby (Zomer Zonder Vliegen)
Opinie
01 August 2019

Netwerken van gastvrijheid: zetelsurfen en warme douches!

door Toby (Zomer Zonder Vliegen)

Op 7 maart 2019 vertrok op de luchthaven van Oostende de eerste lijnvlucht naar Moskou van de Russische lagekostenmaatschappij Pobeda, een dochter van de Russische Aeroflot Group. 'Schitterend nieuws voor onze luchthaven, maar zeker ook voor de regio', liet een trotse CEO optekenen. 'De toeristische sector in Vlaanderen zal daarvan profiteren. De vluchten maken zowel een kort als een lang verblijf mogelijk'.

Toeval of niet, ik laat het in het midden: twee dagen later krijg ik een bericht via Couchsurfing van twee Russische vriendinnen uit datzelfde Moskou. We're going to travel around Belgium for a bit and then fly on to Italy. 

Jarenlang ben ik al een zeer actief lid van de Warmshowers-community, één van de kleinere broertjes van Couchsurfing, specifiek voor fietsreizigers. Van Frankrijk tot Zweden en van Engeland tot Turkije: ik verbleef al bij collega-fietsfans in een waslijst Europese landen en kreeg zelf ook al tientallen fietsers uit de hele wereld over de vloer. Het is keer op keer een bijzondere ervaring, iedereen heeft zijn verhaal en een gedeelde passie voor de fiets zorgt sowieso voor wederzijds begrip en voldoende gemeenschappelijkheid om minstens één mooie avond samen door te brengen.

Vorig jaar bleken in Macedonië de warmshowers-profielen nogal dun gezaaid, dus ik waagde mijn kans via couchsurfing. Ik kreeg een antwoord van Ali in Skopje, een uit Algerije afkomstig ex-lid van het legendarische Franse Vreemdelingenlegioen. Zijn vrouw, een Brusselse EU-diplomate was enkele jaren in Macedonië gestationeerd, ze woonden samen in een poepchique villa op de heuvels aan de rand van de stad - zes maanden per jaar. De andere helft van het jaar woonde Ali in Djibouti, gescheiden van zijn vrouw - de Europese winter was hem te koud en te nat. Na twee dagen had ik nog niet helemaal hoogte van de man gekregen - je n’étais pas légionnaire pour cueillir des fleurs, quoi - maar zijn gastvrijheid was oprecht en zijn interesse zonder voorbehoud. Ik kon enkel dankbaar zijn.

Sindsdien krijg ik ook zelf veel requests op couchsurfing. Tot drie per dag, dat komt ervan als je je response rate hoog houdt. Het overgrote deel van de verzoeken wijs ik noodgedwongen af. Sommige surfers houden het kort en winden er geen doekjes om: I am visiting your city but all cheap hostels are full, can you host me please? Anderen proberen zonder enige schroom het onderste uit de kan te halen: We are five friends, can we stay three nights in your apartment? Nog anderen doen meer moeite of tonen meer betrokkenheid. I am interested to hear your stories and I am a good cook!

Gastvrijheid is betekenisloos zonder een minimum aan wederzijds engagement. Een klein aantal couchsurfgasten lijkt dat anders te zien, en dat is jammer. Bij warmshowers heb ik dat gevoel nog nooit gehad. Zowel als gast en als gastheer wil ik me betrokken voelen, ik wil verwonderd worden, ik wil verhalen horen en indrukken delen. Ik geef het graag toe: er zijn grenzen aan mijn gastvrijheid en ik wil meer zijn dan een gratis hotel tijdens een snelle citytrip, mogelijk gemaakt omdat één of andere Russische lagekostenmaatschappij veel te goedkope vliegtickets op de markt gooit.

Ontmoetingen via warmshowers of couchsurfing zijn meestal kort en éénmalig - één gedeeld avondmaal, één avondwandeling door de stad. De tijd om samen te delen is beperkt, het zou zonde zijn om die zomaar te vergooien. Er is enkel tijd om elkaar te vinden, niet om elkaar te verliezen. Couchsurf- en warmshowerservaringen zijn als een spiegel: ze maken je bewust van de gastvrijheid van anderen, maar ook van je eigen gastvrijheid en hoe onvoorwaardelijk die is. 

Als fietsreiziger vind ik warmshowers met voorsprong de geweldigste site van het hele internet. Het voelt soms écht dat mensen verspreid over een heel continent en onbewust van elkaars bestaan allemaal samenspannen om mij de tijd van mijn leven te bezorgen. Ze stellen hun huis open voor mij, ze verwennen mij met de meest perfecte fietserskost en ze laten me heel eventjes deel uitmaken van hun leven. En ik? Ik ben zomaar een fietser die de volgende dag enkel dankjewel kan zeggen en er dan alweer vandoor gaat. Eens terug thuis, kan ik enkel maar proberen een even goede gastheer te zijn!

Vergeef het mij, over couchsurfing heb ik soms twijfels. De aard van het beestje, ik moet mezelf tot de orde roepen als ik me sceptisch uitlaat over citytrippend ryanairvolk. En toen kreeg ik bezoek van couchsurfers Melanie en Michaël uit Luik. Ze waren nog nooit in Gent geweest. Het werd een meer dan gezellige en zelfs lichtelijk gekke avond, het gesprek ging eerst in het Frans maar al snel in het Engels - het Frans werd me toch te vermoeiend, doorspekt met enkele halve en hele zinnen Nederlands. We moesten elkaar er regelmatig aan herinneren dat we in hetzelfde land woonden.

Deze keer bleef het niet bij één ontmoeting. Enkele weken later was ik in Luik, in volle Gentse Feesten. Ik ging met Melanie en Michael iets drinken aan de Place Saint-Lambert, samen met nog enkele van hun vrienden. Er was geen kat die wist dat 150 kilometer verder in Gent iets aan het gebeuren was. Gent was sowieso ver weg. Ik moest mezelf er weer regelmatig aan herinneren dat ik in eigen land was. Couchsurfing  is fantastisch!

De rechtstreekse vlucht uit Moskou is ondertussen al opnieuw geschrapt, wegens te weinig succesvol. Ik kreeg nadien geen requests meer uit Moskou.